Çok çalışmak Lazım

Daha ilkokula gitmeden önce -nereden duyduysam- bilgisayar mühendisi olacağım diye tutturdum. Soranlara hep aynı cevabı veriyordum ama meslek hakkında hiçbir fikrim, bilgim yoktu.

İlk defa on iki yaşımda bir klavyenin tuşuna bastım. Heyecan vericiydi. Sonra o heves tutkuya dönüştü.

pw ile yazı yazmaya başladım. Sonrasında MS-DOS diye bir şey olduğunu öğrendim. Komutları yazıyordum ama genellikle Bad command or file name hatası alıyordum.
Windows diye bir program(!) olduğunu duydum. O neymiş diye araştırdım. Windows 3.1 varmış. Peki 1.0 veya 2.0 neredeydi? Bulduğuma şükredeyim dedim.

Sonra BASIC ile tanıştım. Bilgisayar dergilerindeki kod örneklerini yazıp çalıştırınca kendimi bir şey zannediyordum.

Derken, Turbo Pascal ile epeyi ilerledim. Windows 95 çıktı. Vay canına! Başlat düğmesi… MS Office 95 kullanıyordum. Excel’den önce QPro ve Lotus’a aşinaydım. Ama üniversite yıllarıma kadar pek bir işime yaramadı.

Pascal’dan sonra Visual Basic serüvenim başladı. Çok iyiydi. Formlar, metin kutuları, butonlar… Adı üstünde, “visual”.

Bu arada bir bilgisayar şirketinde teknik servis işlerinde çalışmaya başladım. Bilgisayar topluyor, işletim sistemi yüklüyordum. Driver CD’leri içinden tek tek donanım parçalarının sürücülerini bulmak gerekiyordur. İşlemcilerin frekansına göre anakart üzerindeki dip-switchleri anakart kitapçığına bakarak konumlandırıyorduk.

540 MB’lık HDD geçti bir gün elime. Nasıl? Bunun içine 540 MB mı giriyordu? sonra 1 GB, aman Allahım!

Lisede, bir bilgisayarım yoktu. Sınıf arkadaşlarımın bilgisayarlarını ben tamir ediyordum. Sınıfta bilgisayar konusunda otoriteydim. Bir iki öğretmenimizi (hadsizlik etmişim) zor durumlara düşürmüştüm.

Üniversite’ye başladım. O zamanlar meslek liselilerin katsayı mağduriyeti olduğu için bilgisayarmühendisliğine yerleşemedim. Bir bilgisayarım hala yoktu. Derken ikinci sınıfta bir Pentium III – 733 MHz işlemcili nVidia ekran kartlı acayip bir bilgisayar aldım. Flash diye bir program varmış. şekilleri çiziyorsun ve hareket ettiriyorsun. “Ben bunu öğreneceğim” dedim. Başladım dersleri izlemeye, kitapları okumaya. Flash’ta istediğimi yapıyordum. Tamamen Flash tabanlı web siteleri o zamanlar meşhurdu. Ben de bir iki tane o zamanlar web sitesi yapmıştım. Sonra masaüstü yayıncılık, graifk tasarım vs. dikkatimi çekti. Freehand programıyla başladım çizmeye. Çok iyiydi. Ama devamı gelmedi. Adobe, Macromedia’yı satın alınca Freehand bitti. Illustrator’u o zaman keşfettim. Ama biraz uyuşamadık. Bıraktım. Flash’ta ısrar ediyordum. Gittim en kalınından bir Flash ActionScript 2.0 kitabı aldım. Kitaptaki tüm uygulamaları bir
bir yazıp çalıştırdım. Göğsüm önde, başım dik, “Ben Flash biliyorum!” diye içimden haykırırken ActionScript 3.0 çıktı. “Ben size mi yetişeceğim? Başka işim yok mu benim!” dedim.

4. sınıfta Java öğrenmeye başladım. Deitel & Deitel’in Java 2 SE kitabını hatim ettim. Çok havalıydı. Elveda Visual Basic.

HTML, CSS ve ASP öğrenmeye başladım. Bir kaç site yaptım. Derken C# ASP.NET ile tanıştım. Onu da Java bilgim olduğu için kolayca öğrendim.

Mezuniyetimden sonra web sitesi yapmak istiyordum. Statik HTML sayfalar içimi bayıyordu. Çok uğraştırıyordu. Sonra ASP’yi tavsiye etti bir arkadaş. PHP‘yi üniversite yıllarından beri duyuyordum ama o değişkenlerin başına $ işareti getirilmesi beni adeta ürpertmişti. Baktım başa çıkamıyorum. İnternette araştırırken CMS diye bir şeye rastladım. Neymiş bu CMS? Joomla ile o zaman tanıştım. 1.0.5 versiyonu. Çok kolay ve pratikti. 2015 yılına kadar Joomla’dan vazgeçmedim. Kendi temalarımı, modüllerimi yazmaya başladım. Bu arada WordPress ile de flörtleşiyoruz. Drupal çıktı bir de. Her gün yeni bir CMS çıkıyor. Ben Joomla’da ısrar ettim.

LMS muhabbeti çıktı bir ara. Moodle var dediler. Moodle kullanmayı da öğrendim.

İlahi adalet ( q: ), Ayfon piyasaya çıktı. Flash desteği yoktu. Sonraki IPhone’larda da Flash desteği olmayınca, Android de desteği kesti ve 2015’te Flash işi web için bitti. şimdi, hiç emin olmamakla beraber, sanırım oyun yazanlar kullanıyor.

Mezuniyetten sonra bilgisayar öğretmeni olarak meslek liselerinde çalıştım. Bir kaç dönem bilgisayar kursları verdim. Kesmedi. Tatmin olmadım. Akademik kariyer için yüksek lisansa başvurdum. Ama elektrik bölümünde. Bu sefer de derslere biraz yabancılık yaşasam da sabırlı hocalarım sayesinde bir mezun oldum. Tezimde MATLAB kullanarak sezgisel optimizasyon algoritmaları ile motor tasarım yazılımı yaptım. Çok güzel bir tez oldu. Ama makalesini de yazmama rağmen tez hocam hala makaleyi bir dergiye göndermedi. Bakıyorum… on iki yılı geçmiş.

PHP’ye merak saldım. .NET bana biraz şey geliyor… yani, ne bileyim, istediğin herşeye yanıt veriyor ama sanki sunucuda benden gizli birşeyler dönüyor gibi geliyor. Evet, bilimsellikten uzak, sadece evham diyebileceğimiz bir durum, ben öyle hissediyorum.

PHP çok güzel. Harika. Bayıldım. Java ile helalleşip vedalaştım. Ama iki müşterim için C# ASP.NET kullanmaya devam ediyordum.

Sonrasında gelen tüm web sitesi taleplerini PHP ile yaptım. Yoruluyordum ama. .NET kullanırken bu kadar yorulmuyordum. Meğer onun da frameworkleri varmış. CakePHP, Zend, Symfony, Yii, Phalcon falan derken o da ne! CodeIgniter diye bir framework. Öğrenmesi kolay, ürün geliştirmesi hızlı, sağlam bir framework. Yanında jQuery de çalışıyordum. Çok iyi uyum sağladık üçümüz.

3 ay gibi kısa bir sürede onun da içinden geçtim.

2015 yazında Laravel diye birşeyler kulağıma geldi. Yoğunluktan pek ilgilenemedim. Composer diyor, node.js diyor. Ne dedilerse yaptım.

Laraveli de anladım. Fakat Laravel bugün bir framework’ten daha fazlası olmuş durumda.

Mesleki eğitim-öğretimden sonra üniversiteye geçtim. Üniversitenin tüm web sitelerini masama damperli kamyonla boşalttılar. İki yüz elliden fazla web sitesi bir kurtarıcı bekliyordu. İlkin dört personeldik.

Sonra biri yurtdışına, biri şehir dışına biri de başka birime gitti.

Doktoraya başladım. Bilgisayar mühendisliği. Bu sefer içimde kalan ukdeyi gerçekleştirecektim. Aldığım derslerde makina öğrenmesi, görüntü işleme, veri madenciliği, insan bilgisayar etkileşimi ve UI/UX design gibi konularda dersler aldım. Makina öğrenmesi ile görüntülerdeki nesne sayımı, videolarda nesne yakalama, kamera görüntüsündeki yaprağın hangi ağaca ait olduğunu bilen MATLAB uygulamaları yazdım. GitHub‘da var.

Pek çok alanla içli dışlı oldum. Genel kültürüm gelişti. Çok kişiye web sitesi yapıyorum. Bugün, aksi istenmedikçe WordPress ile site yapıyorum. WordPress ne kadar hızlı ve kolay olsa da hard-coding daha hoşuma gidiyor. İnsanların tahammülü pek yok. O yüzden WordPress öncelikli. Daha detaylı iş isteyenler için Laravel veya CodeIgniter ile proje geliştiriyorum.

İddialıyım. Yetmedi, mütercim ve tercümanlık bölümü okuyorum. Yetmedi, şimdi İtalyanca çalışıyorum. Sırada Fransızca ve Rusça beni bekliyor. Para veya kariyer için değil, merakımdan ve ilgimden dolayı öğreniyorum. İrrasyonelist bir tutum gibi gelebilir size. Saygı duyarım.

1993 yılından bu yana bilgisayarın başındayım. Hiperaktifim. Yüksek lisans mezunuyum. Doktorayı tez aşamasında bırakmak zorunda kaldım. Bu kadar bilgi bende duruyor ve bu potansiyelimi faydaya dönüştürmeye karar verdim.

Kariyer delisi ya da maddiyat hastası değilim. Gezmeyi, güzel hayat yaşamayı, ailemle beraber vakit geçirmeyi seviyorum.

Para hep kazanılır ama geçen zaman geriye döndürülmez.

İlkokulda Michael Jackson dinlerdim. Sonra Guns’N Roses dinlemeye başladım. On beş yaşımdan beri Metallica dinliyorum. Prodigy, Apocalyptica, Machine Head, Daft Punk, Chemical Brothers, Rage Against the Machine, Coldplay, Purple Disco Machine dinlerim. Bach, Beethoven, Antonín Dvořák ve tabii ki Tchaikovsky’nin bazı eserlerini (1812, Opus 49, 25 numaralı yaylı ve nefesliler için uvertürü) severim. Program yazarken Blues klasiklerini dinlemek iyi geliyor.

Tarkovsky filmleri severim.

Gezmeyi, motosikletleri ve müzikle ilgilenmeyi severim.